رواية ليلى بقلم حنان عبد العزيز

نفسه پغضب لتفهم اخيرا ااه ااه افكك معلش اسفه نسيت بس 
لتتجه اليه سريعا وتقوم بفك يديه بسرعه وتوتر بينما هو اغمض عيونه من غباؤها وهى لم تزيل الاصق من فمه لتفك يديه اخيرا ويقوم بنزع الاصق بضيق وهو ينظر اليها پغضب انتى بجد بتفكرى ازاى انتى عيله صغيره والله 
نظرت اليه بضيق انت بټشتم ليه دلوقتى بدل ما تشكرنى انى ساعدتك اصلا 

نفخ بضيق وهو يزيحها من جانبه ليفك قدمه اوعدى اكده هبابه خلينا افك حالى 
لتقف بضيق وهى تعقد ذراعيها پغضب بينما هو انتهى من فك وثاقه اخيرا ليتجه الى الحمام لتنظر اليه پغضب انت رايح فين لو سمحت خرجنى من الاوضه دى 

نفخ بضيق الباب عندك لو شايفه فيه طريجه يتفتح بيه جوليلى 
ليتركها ويتجه الى الحمام لتدبدب بقدمها الأرض بغيظ وتجلس على الكنبه بضيق وهى تحدث نفسها انا خاېفه اضعف قدامه بجد انا بحبه بس مش عايزه ابينله كده لازم احافظ على كرامتى بقا مش كده 
لتتنهد بتعب وجلست مكانها حتى سمعت فتح باب الحمام لتوجه انظارها لتراه يخرج ببنطلون قطنى فقط بدون تيشيرت ويده المصابه بشاش لتغمض عيونها تتحكم بسيطره ضربات قلبها حتى سمعت جلوسه على السرير بهدوؤ لتهدا ضربات قلبها بانه سينام الان لكن مره وقت طويل ولم ينام فهمت سبب استيقاظه لتتنهد بهدوؤ وتتجه لتجلس بجانبه وهو مازال نايم بظهره وينظر الى السقف لينظر اليها باستغراب خير
تنهدت بهدوؤ سامحها كان ڠصب عنها لما واحده بتحب واحد بتعمل اى حاجه علشان يبقا معاها وهى كانت بتحب ابوك اوى والى عملته دا من حبها فيه وكانت خاېفه ابوك يسيبها فى يوم لا حبت فلوسه ولا حاجه عارفه انها غلطت لما خدتك من مامتك الحقيقه بس كانت لحظه شيطان اللحظه دى انت عمرك ما حسيت بيها صح كان مممكن بكل بساطه تعتبرك ابن الى كان جوزها بيحبها وتعاملك معامله وحشه بالعكس دا كل الى هنا شايف حبها الكبير ليك حتى اكبر من حبها لسيف ابنها بحجه انك ابنها البكرى الكبير الام الى بتربى يا يذيد وبتاكل وبتهتم وبتعلم كام مره شوفت فى عنيها نظره خوف ليها ليك كام مره كان قلبها هيقف من الۏجع علشان لو شافت نقطه ډم بس منك او اتعورت حتى الى كانت بتعمله معايا علشان بتحبك ومش عايزه قلبك يتظلم معايا ومع اختى مامتك بتحبك اوى يا يذيد حب ممكن مامتك الحقيقه مكنتش هتحبك كل دا واذا كانت مخبيه عليك فدا مش علشان خاېفه تطلعوها من البيت والقصر دا لا مامتك عندها اراضى وبيوت كتير من ورث ابوها بس عى خبت علشانك انت علشان قلبك دا عارفه ان الموضوع صعب وكبير عليك بس لو فتحت قلبك هتلاقى مش هيعرف يكرهه امك 
وانت مش ظالم ولا قاسى يا يذيد ولا هترضى بالظلم كمل حياتك وزور مامتك فى القپر وادغى ربنا ليها بالجنه انت عندك مامتين واحده مستنياك على باب الجنه والتانيه لو رضيتها وريحت بالها هيوصلوك الاتنين بايديهم للجنه... 
انهت كلماتها للتجه الى الكنبه وتتمدد عليها بهدوؤ تاركه الاخر غارق فى كلماته وافكاره وصراعاته مع نفسه
فى الصباح.... 

نظر الجد خلفه ليجد ليلى تسند سيده ينزلون الى الاسفل لتجلس معهم على المائده نظر الجد الى ليلى بابتسامه خافته لترد له نفس الابتسامه جلست سيده وبجانبها ليلى بسعاده اقعدى يا طنط اخيرا نورتى الاكل بيبقا وحش اوى من غيرك والله 
ابتسمت لها سيده بطيبه تسلمى يا بت الاصول 
هتفت سحر الجالسه بسخريه كده ضمنا ان يذيد مش هيفطر هنا اخد انا بقا فطارنا ونفطر بره لوحدنا يا طنط 
نظرت سيده الى الاكل بدموع بينما كادت ليلى ان تصرخ بها پغضب ولكن قاطعهم صوت يذيد بجمود ومفطرش مع امى ليه يا سحر 
نظر الجميع اليه ليتجه نحو سيده بجمود وهى تنظر اليه بدموع وندم ولدى.. 
ليقاطعها وهو يقبل يدها بحنان حجك عليا علشان عليت صوتى يا ست الكل عليكى امبارح اول واخر مره مش هزعلك تانى واصل 
قبلت يده بدموع سامحنى يا ولدى حجك عليا متهملنيش انت راجلى وسندى انت واخوك فى الدنيا 
ليقبل يذيد راسها بحنان وانتى ست الكل بتاعتنا انتى امى الى ربتينى وكبرتينى وعرفتينى الصح من الغلط مش هنسى يدك لما بعتى غوايشك علشان اخد شقه فى القاهره جريبه من عمى من ورا ابوى وجدى مش هنسى امى الى علمتنى اسامح واغفر ومش اول ما اعصى هعصيكى يا امى ربنا ما يحرمنا منك 
لتضمه سيده پبكاء ولا يحرمنى منك يا ولدى يا زينه شباب النجع كلاته 
ليضمها اليه بدموع تحت تاثير الجميع ودموعهم من الموقف الا سحر التى تنفخ بضيق وسخريه بينما يذيد وقع نظراته على ليلى التى تنظر لهم بفرحه ودموع وكانه يشكرها على كلامها بالأمس لتبتسم بهدوؤ وتصمت 
قاطعهم سيف بمرح كله يذيد يذيد مفيش سيف اكده خالص 
ابتسمت سيده