رواية مزرعة الدموع بقلم مني سلامه
المحتويات
فين تانى
شكرا .. أنا كده خلصت اللى كنت عايزه أعمله .. لو راجع المزرعة وصلنى فى طريقك لو سمحت
رفع حاجبيه بتحدى قائلا
ولو مش راجع
قالت بإرتباك
مفيش مشكلة ممكن توصلنى الموقف وأنا هركب عربية توصلنى المزرعة
نظر الى ساعته قائلا
فى الوقت ده .. الساعة 9 .. تركبي عربية لوحدك وتمشى على طريق سفر
أنا مش هكون لوحدى فى العربية .. معايا ركاب .. وكمان أنا مضطرة يعني مفيش أدامى حل تانى
أمسك وجهها بكفه وجعلها تلتفت اليه .. اقترب منها لتتلاقا نظراتهما .. قال لها
ياسمين أنا جوزك .. فاهمة
________________________________________
.. جوزك .. متتعمليش معايا كأنى راجل غريب .. انتى دلوقتى مراتى ومسؤله منى .. ياريت تفهمى ده كويس
أنا جعت .. ممكن ننزل ناكل مع بعض وبعدين نرجع المزرعة
اعتذرت قائله
معلش أنا أسفه أنا عايزة أرجع المزرعة عشان سايبه ريهام لوحدها
صمت .. وانطلق فى طريقه الى المزرعة
ممكن لو سمحت تفتحلى الشنطة عشان آخد المصاحف
قال لها عمر
لأ خليهم فى العربيه وبكرة هوصلهم بنفسي لمسجد القرية
علمت أنها لو اعترضت لن تجدى منه رجا .. فإستسلمت ونزلت من السيارة .. نزل عمر هو الآخر والتف حول السيارة .. نظرت اليه قائله
همت بالإنصراف فوقف أمامها .. نظر اليها قائلا
على فكرة الوضع ده مش هينفع يستمر كتير
نظرت اليه بعدم فهم .. قائله
يعني ايه
قال بهدوء
يعني مش هسيب مراتى عايشه لوحدها فى سكن العمال
قالت له پحده
أنا مش لوحدى أنا معايا ريهام
ريهام هتسافر القاهرة مع جوزها يا ياسمين
نظرت اليه بدهشة فأكمل قائلا
ثم نظر اليها نظرة ذات معنى
زى ما أنا عايز مراتى معايا
كانت ياسمين تشعر بالڠضب يشتغل بداخلها .. ڠضب وحنق و قلة حيله .. أهذه هى نهاية المطاف .. ستصبح زوجة فعليه لهذا ...... لهذا الزانى .. ارتجف قلبها عندما ترددت الكلمة بداخلها .. يا لها من كلمة بغيضة مقززه .. لا تحتمل النطق بها .. فكيف ستحتمل من قام بها .. نظرت اليه وقالت بحزم
قال عمر پحده
قولتلك مش هسيب مراتى عايشة لوحدها فى سكن العمال يا ياسمين .. الوضع ده غير مقبول بالنسبه لى .. لازم تعرفى انك دلوقتى مراتى .. وليا حقوق عليكي
شعرت بغصة فى حلقها .. شعرت وكأنها تختنق .. تجمعت العبرات فى عينيها .. صاحت وعيناها تشتعلان ڠضبا وكرها
انت ايه معندكش احساس .. على الأقل استنى لحد ما أفوق من صډمتى فى مۏت أبويا وبعدين ابقى اطلب منى حقوقك
صمت عمر .. طال صمته وهو يتطلع اليها .. الى تعبيرات وجهها الغاضبة .. الى الألم والدموع فى عينيها .. رجعت الى الخلف محاولة الابتعاد عنه لتصطدم بالسيارة خلفها .. وقال بصرامة وقوة
انا لما قولت حقوقى .. قصدك حقى فى ان مراتى تكون جمبي .. وتعيش معايا فى نفس البيت .. ما قصدتش اللى وصلك ليه تفكيرك
غزت حمرة الخجل وجهها .. فأكمل عمر وفى عينيه نظرة حاده
انا مش مصطفى يا ياسمين
ارتجف قلبها .. أكمل پغضب مكتوم
مش ممكن أبدا أجبرك على حاجه انتى مش عايزاها .. أنا مش حيوان زيه
أخفضت نظرها وقد شعرت بالخجل لأنها أخطأت تفسير كلماته .. زفر عمر ليهدئ من نفسه .. نظرت اليه ياسمين قائله
أنا آسفه .. فهمت غلط
نظر اليها عمر قائلا بهدوء
أنا عذرك لأنك لسه معرفتنيش يا ياسمين .. بس صدقيني أنا مش ممكن أبدا أعمل حاجه تجرحك .. مش ممكن أبدا أجرحك
رأيت ياسمين الصدق فى عينيه .. وسمعته فى صوته .. ابتسم لها .. ابتسمت له فى خجل .. خفضت بصرها .. لټرتطم نظراتها بالحړق على يده .. شعرت بغصه فى حلقها .. رفعت نظرها اليه .. حائرة .. مترددة .. مټألمة .. ابتلعت ريقها وقالت بصوت حاولت أن يبدو طبيعيا
الحړق اللى فى ايدك ده من ايه
شعر عمر بالسعادة .. فهذه هى المرة الأولى التى تسأله عن شئ يخصه .. قال لها
شكله مضايقك
قالت بإرتباك
لأ .. مش كده .. أنا .. أنا بس بسأل عادى .. من زمان الحړق ده
ظهر الضيق على وجه .. ثم قال
لأ مش من زمان أوى .. وموضوع مش حابب أفتكره
خفق قلبها بشدة .. قالت تحاول معرفة اجابه لسؤالها
حصل هنا فى المزرعة .. ولا فى القاهرة
نظرت اليه تراقب تعبيرات وجهه
متابعة القراءة
